1. RAB Natan'ı Davut'a gönderdi. Natan Davut'un yanına gelince
ona, "Bir kentte biri zengin, öbürü yoksul iki adam vardı" dedi,
2. "Zengin adamın birçok koyunu, sığırı vardı.
3. Ama yoksul adamın satın alıp beslediği küçük bir dişi
kuzudan başka bir hayvanı yoktu. Kuzu adamın yanında, çocuklarıyla birlikte
büyüdü. Adamın yemeğinden yer, tasından içer, koynunda uyurdu. Yoksulun kızı
gibiydi.
4. Derken, zengin adama bir yolcu uğradı. Adam gelen konuğa
yemek hazırlamak için kendi koyunlarından, sığırlarından birini almaya
kıyamadığından yoksulun kuzusunu alıp yolcuya yemek hazırladı."
5. Zengin adama çok öfkelenen Davut, Natan'a, "Yaşayan
RAB'bin adıyla derim ki, bunu yapan ölümü hak etmiştir!" dedi,
6. "Bunu yaptığı ve acımadığı için kuzuya karşılık dört
katını ödemeli."
7. Bunun üzerine Natan, Davut'a, "O adam sensin!"
dedi, "İsrail'in Tanrısı RAB diyor ki, 'Ben seni İsrail'e kral olarak
meshettim ve Saul'un elinden kurtardım.
8. Sana efendinin evini verdim, karılarını da koynuna verdim.
İsrail ve Yahuda halkını da sana verdim. Bu az gelseydi, sana daha neler neler
verirdim!
9. Öyleyse neden RAB'bin gözünde kötü olanı yaparak, onun
sözünü küçümsedin? Hititli Uriya'yı kılıçla öldürdün, Ammonlular'ın kılıcıyla
canına kıydın. Karısını da kendine eş olarak aldın.
10. Bundan
böyle, kılıç senin soyundan sonsuza dek eksik olmayacak. Çünkü beni küçümsedin
ve Hititli Uriya'nın karısını kendine eş olarak aldın.'
11. "RAB
şöyle diyor: 'Sana kendi soyundan kötülük getireceğim. Senin gözünün önünde
karılarını alıp bir yakınına vereceğim; güpegündüz karılarının koynuna girecek.
12. Evet,
sen o işi gizlice yaptın, ama ben bunu bütün İsrail halkının gözü önünde
güpegündüz yapacağım!'"
13. Davut,
"RAB'be karşı günah işledim" dedi. Natan, "RAB günahını
bağışladı, ölmeyeceksin" diye karşılık verdi.
14. "Ama
sen bunu yapmakla, RAB'bin düşmanlarının O'nu küçümsemesine neden oldun. Bu
yüzden doğan çocuğun kesinlikle ölecek."
15. Bundan
sonra Natan evine döndü. RAB Uriya'nın karısının Davut'tan doğan çocuğunun
hastalanmasına neden oldu.
16. Davut
çocuk için Tanrı'ya yalvarıp oruç tuttu; evine gidip gecelerini yerde yatarak
geçirdi.
17. Sarayın
ileri gelenleri onu yerden kaldırmaya geldiler. Ama Davut kalkmak istemedi,
onlarla yemek de yemedi.
18. Yedinci
gün çocuk öldü. Davut'un görevlileri çocuğun öldüğünü Davut'a bildirmekten
çekindiler. Çünkü, "Çocuk daha yaşarken onunla konuştuk ama bizi
dinlemedi" diyorlardı, "Şimdi çocuğun öldüğünü ona nasıl söyleriz?
Kendisine zarar verebilir!"
19. Davut
görevlilerinin fısıldaştığını görünce, çocuğun öldüğünü anladı. Onlara,
"Çocuk öldü mü?" diye sordu. "Evet, öldü" dediler.
20. Bunun
üzerine Davut yerden kalktı. Yıkandı, güzel kokular sürünüp giysilerini
değiştirdi. RAB'bin Tapınağı'na gidip tapındı. Sonra evine döndü ve yemek
istedi. Önüne konan yemeği yedi.
21. Hizmetkârları,
"Neden böyle davranıyorsun?" diye sordular, "Çocuk yaşarken oruç
tuttun, ağladın; ama ölünce kalkıp yemek yemeye başladın."
22. Davut
şöyle yanıtladı: "Çocuk yaşarken oruç tutup ağladım. Çünkü, 'Kimbilir, RAB
bana lütfeder de çocuk yaşar' diye düşünüyordum.
23. Ama
çocuk öldü. Artık neden oruç tutayım? Onu geri getirebilir miyim ki? Ben onun
yanına gideceğim ama o bana geri dönmeyecek."
24-25. Davut karısı Bat-Şeva'yı avuttu. Yanına girip onunla yattı.
Bat-Şeva bir oğul doğurdu. Çocuğun adını Süleyman koydu. Çocuğu seven RAB
Peygamber Natan aracılığıyla haber gönderdi ve hatırı için çocuğun adını
Yedidyah koydu.
26. Bu
sırada Ammonlular'ın Rabba Kenti'ne karşı savaşı sürdüren Yoav, saray semtini
ele geçirdi.
27. Sonra
Davut'a ulaklar göndererek, "Rabba Kenti'ne karşı savaşıp su kaynaklarını
ele geçirdim" dedi,
28. "Şimdi
sen ordunun geri kalanlarını topla, kenti kuşatıp ele geçir; öyle ki, kenti ben
ele geçirmeyeyim ve kent adımla anılmasın."
29. Davut
bütün askerlerini toplayıp Rabba Kenti'ne gitti, kente karşı savaşıp ele
geçirdi.
30. Ammon
Kralı'nın başındaki tacı aldı. Değerli taşlarla süslü, ağırlığı bir talant
altını bulan tacı Davut'un başına koydular. Davut kentten çok miktarda mal
yağmalayıp götürdü.
31. Orada
yaşayan halkı dışarı çıkarıp testereyle, demir kazma ve baltayla yapılan
işlerde, tuğla yapımında çalıştırdı. Davut bunu bütün Ammon kentlerinde
uyguladı. Sonra bütün ordusuyla birlikte Yeruşalim'e döndü.