1. Kral sarayına yerleşmişti. RAB de onu çevresindeki bütün
düşmanlarından koruyarak rahata kavuşturdu.
2. O sırada kral, Peygamber Natan'a, "Bak, ben sedir
ağacından yapılmış bir sarayda oturuyorum. Oysa Tanrı'nın Sandığı bir çadırda
duruyor!" dedi.
3. Natan, "Git, tasarladığın her şeyi yap, çünkü RAB
seninledir" diye karşılık verdi.
4. O gece RAB Natan'a şöyle seslendi:
5. "Git, kulum Davut'a şöyle de: 'RAB diyor ki, oturmam
için bana sen mi tapınak yapacaksın?
6. İsrail halkını Mısır'dan çıkardığım günden bu yana konutta
oturmadım. Bir çadırda orada burada konaklayarak dolaşıyordum.
7. İsrailliler'le birlikte dolaştığım yerlerin herhangi
birinde, halkım İsrail'i gütmesini buyurduğum İsrail önderlerinden birine,
neden bana sedir ağacından bir konut yapmadınız diye hiç sordum mu?'
8. "Şimdi kulum Davut'a şöyle diyeceksin: 'Her Şeye Egemen
RAB diyor ki, halkım İsrail'e önder olasın diye seni otlaklardan ve koyun
gütmekten aldım.
9. Her nereye gittiysen seninleydim. Önünden bütün düşmanlarını
yok ettim. Adını dünyadaki büyük adamların adı gibi büyük kılacağım.
10-11. Halkım İsrail için bir yurt sağlayıp onları oraya
yerleştireceğim. Bundan böyle kendi yurtlarında otursunlar, bir daha rahatsız
edilmesinler. Kötü kişiler de, halkım İsrail'e önderler atadığım günden bu yana
yaptıkları gibi, bir daha onlara baskı yapmasınlar. Seni bütün düşmanlarından
kurtarıp rahata kavuşturacağım. RAB senin için bir soy kuracağını belirtiyor.
12. "'Sen
ölüp atalarına kavuşunca, senden sonra soyundan birini ortaya çıkarıp
krallığını pekiştireceğim.
13. Adıma
bir tapınak kuracak olan odur. Ben de onun krallığının tahtını sonsuza dek
sürdüreceğim.
14. Ben ona
baba olacağım, o da bana oğul olacak. Kötülük yapınca, onu insanların
değneğiyle, insanların vuruşlarıyla yola getireceğim.
15. Ama
senin önünden kaldırdığım Saul'dan esirgediğim gibi ondan sevgimi hiçbir zaman
esirgemeyeceğim.
16. Soyun ve
krallığın sonsuza dek önümde duracak; tahtın sonsuza dek sürecektir.'"
17. Böylece
Natan bütün bu sözleri ve görümleri Davut'a aktardı.
18. Bunun
üzerine Kral Davut gelip RAB'bin önünde oturdu ve şöyle dedi: "Ya Rab
Yahve, ben kimim, ailem nedir ki, beni bu duruma getirdin?
19. Ya Rab
Yahve, sanki bu yetmezmiş gibi, kulunun soyunun geleceği hakkında da söz
verdin. Ya Rab Yahve, insanlarla hep böyle mi ilgilenirsin?
20. Ben sana
başka ne diyebilirim ki! Çünkü, ya Rab Yahve, kulunu tanıyorsun.
21. Sözünün
hatırı için ve isteğin uyarınca bu büyüklüğü gösterdin ve kuluna bildirdin.
22. "Yücesin,
ya Rab Yahve! Bir benzerin yok, senden başka Tanrı da yok! Bunu kendi
kulaklarımızla duyduk.
23. Halkın
İsrail'e benzer tek bir ulus yok dünyada. Kendi halkın olsun diye onları
fidyeyle kurtarmaya gittin. Çünkü onlar için de, ülken için de büyük ve
görkemli işler yapmakla ün saldın. Mısır'dan kendin için fidyeyle kurtardığın
halkın önünden ulusları ve tanrılarını kovdun.
24. Halkın
İsrail'i sonsuza dek kendi halkın olarak benimsedin ve sen de, ya RAB, onların
Tanrısı oldun.
25. "Şimdi,
ya RAB Tanrı, kuluna ve onun soyuna ilişkin verdiğin sözü sonsuza dek tut,
sözünü yerine getir.
26. Öyle ki,
insanlar, 'Her Şeye Egemen RAB İsrail'in Tanrısı'dır!' diyerek adını sonsuza
dek yüceltsinler ve kulun Davut'un soyu da önünde sürsün.
27. "Ey
Her Şeye Egemen RAB, İsrail'in Tanrısı! 'Senin için bir soy çıkaracağım' diye
kuluna açıkladın. Bundan dolayı kulun sana bu duayı etme yürekliliğini buldu.
28. Ya Rab
Yahve, sen Tanrı'sın! Sözlerin gerçektir ve kuluna bu iyi sözü verdin.
29. Şimdi
önünde sonsuza dek sürmesi için kulunun soyunu kutsamanı diliyorum. Çünkü, ya
Rab Yahve, sen böyle söz verdin ve kulunun soyu kutsamanla sonsuza dek kutlu
kılınacak."