1. İsrail'in bütün oymakları Hevron'da bulunan Davut'a gelip
şöyle dediler: "Biz senin etin, kemiğiniz.
2. Geçmişte Saul kralımızken, savaşta İsrail'e komuta eden
sendin. RAB sana, 'Halkım İsrail'i sen güdecek, onlara sen önder olacaksın'
diye söz verdi."
3. İsrail'in bütün ileri gelenleri Hevron'a, Kral Davut'un
yanına gelince, kral RAB'bin önünde orada onlarla bir antlaşma yaptı. Onlar da
Davut'u İsrail Kralı olarak meshettiler.
4. Davut otuz yaşında kral oldu ve kırk yıl krallık yaptı.
5. Hevron'da yedi yıl altı ay Yahuda'ya; Yeruşalim'de otuz üç
yıl bütün İsrail'e ve Yahuda'ya krallık yaptı.
6. Kral Davut'la adamları Yeruşalim'de yaşayan Yevuslular'a
saldırmak için yola çıktılar. Yevuslular Davut'a, "Sen buraya giremezsin,
körlerle topallar bile seni geri püskürtebilir" dediler. "Davut
buraya giremez" diye düşünüyorlardı.
7. Ne var ki, Davut Siyon Kalesi'ni ele geçirdi. Daha sonra bu
kaleye "Davut Kenti" adı verildi.
8. Davut o gün adamlarına şöyle demişti: "Yevuslular'ı kim
yenilgiye uğratırsa Davut'un nefret ettiği şu 'Topallarla körlere' su
kanalından ulaşmalı!" "Körlerle topallar saraya giremeyecek"
denmesinin nedeni işte budur.
9. Bundan sonra Davut "Davut Kenti" adını verdiği
kalede oturmaya başladı. Çevredeki bölgeyi, Millo'dan içeriye doğru uzanan
bölümü inşa etti.
10. Davut
giderek güçleniyordu. Çünkü Her Şeye Egemen Tanrı RAB onunlaydı.
11. Sur
Kralı Hiram Davut'a ulaklar, sedir kütükleri, marangozlar ve taşçılar gönderdi.
Bu adamlar Davut için bir saray yaptılar.
12. Böylece
Davut RAB'bin kendisini İsrail Kralı atadığını ve halkı İsrail'in hatırı için
krallığını yücelttiğini anladı.
13. Davut
Hevron'dan ayrıldıktan sonra Yeruşalim'de kendine daha birçok cariye ve karı
aldı. Davut'un erkek ve kız çocukları oldu.
14. Davut'un
Yeruşalim'de doğan çocuklarının adları şunlardı: Şammua, Şovav, Natan,
Süleyman,
15. Yivhar,
Elişua, Nefeg, Yafia,
16. Elişama,
Elyada ve Elifelet.
17. Filistliler
Davut'un İsrail Kralı olarak meshedildiğini duyunca, bütün Filist ordusu onu
aramak için yola çıktı. Bunu duyan Davut kaleye sığındı.
18. Filistliler
gelip Refaim Vadisi'ne yayılmışlardı.
19. Davut
RAB'be danıştı: "Filistliler'e saldırayım mı? Onları elime teslim edecek
misin?" RAB, Davut'a, "Saldır" dedi, "Onları kesinlikle
eline teslim edeceğim."
20. Bunun
üzerine Davut Baal-Perasim'e gidip orada Filistliler'i bozguna uğrattı. Sonra,
"Her şeyi yarıp geçen sular gibi, RAB düşmanlarımı önümden yarıp
geçti" dedi. Bundan ötürü oraya Baal-Perasim adı verildi.
21. Davut'la
adamları, Filistliler'in orada bıraktığı putları alıp götürdüler.
22. Filistliler
bir kez daha gelip Refaim Vadisi'ne yayıldılar.
23. Davut
RAB'be danıştı. RAB şöyle karşılık verdi: "Buradan saldırma! Onları
arkadan çevirip pelesenk ağaçlarının önünden saldır.
24. Pelesenk
ağaçlarının tepesinden yürüyüş sesi duyar duymaz, acele et. Çünkü ben Filist
ordusunu bozguna uğratmak için önünsıra gitmişim demektir."
25. Davut
RAB'bin kendisine buyurduğu gibi yaptı ve Filistliler'i Geva'dan Gezer'e kadar
bozguna uğrattı.