1. Bundan sonra Davut RAB'be, "Yahuda kentlerinden birine
gideyim mi?" diye sordu. RAB, "Git" dedi. Davut, "Nereye
gideyim?" diye sorunca, RAB, "Hevron'a" diye karşılık verdi.
2. Bunun üzerine Davut, iki eşiyle - Yizreelli Ahinoam ve
Karmelli Naval'ın dulu Avigayil'le - birlikte oraya gitti.
3. Aileleriyle birlikte adamlarını da götürdü. Hevron'a bağlı
kentlere yerleştiler.
4. Yahudalılar Hevron'a giderek orada Davut'u Yahuda Kralı
olarak meshettiler. Saul'u gömenlerin Yaveş-Gilatlılar olduğu Davut'a
bildirildi.
5. Davut onlara ulaklar göndererek şöyle dedi: "Efendiniz
Saul'u gömmekle ona yaptığınız iyilikten dolayı RAB sizi kutsasın.
6. RAB şimdi size bağlılıkla, iyilikle davransın. Bunu
yaptığınız için ben de size aynı şekilde iyilik yapacağım.
7. Şimdi güçlü ve yürekli olun, çünkü efendiniz Saul öldü.
Yahuda halkı beni kralları olarak meshetti."
İsrail'le Yahuda Arasındaki Savaş
8. Saul'un ordu komutanı Ner oğlu Avner, Saul oğlu İş-Boşet'i
yanına alıp Mahanayim'e götürmüştü.
9. Avner onu orada Gilat, Aşurlular, Yizreel, Efrayim, Benyamin
ve bütün İsrail'in kralı yaptı.
10. Saul
oğlu İş-Boşet kırk yaşında kral oldu ve İsrail'de iki yıl krallık yaptı. Ancak
Yahuda halkı Davut'u destekledi.
11. Davut
Hevron'da Yahuda halkına yedi yıl altı ay krallık yaptı.
12. Ner oğlu
Avner, Saul oğlu İş-Boşet'in adamlarıyla birlikte Mahanayim'den Givon'a gitti.
13. Seruya
oğlu Yoav'la Davut'un adamları varıp Givon Havuzu'nun yanında onları karşıladılar.
Taraflardan biri havuzun bir yanına, öteki öbür yanına oturdu.
14. Avner
Yoav'a, "Ne olur gençler kalkıp önümüzde dövüşsünler" dedi. Yoav,
"Olur, kalkıp dövüşsünler" diye karşılık verdi.
15. Böylece
Benyamin oymağından Saul oğlu İş-Boşet'ten yana olanlardan on iki kişiyle
Davut'un adamlarından on iki kişi kalkıp ileri atıldı.
16. Her biri
karşıtının başından tuttuğu gibi kılıcını böğrüne sapladı; birlikte yere
serildiler. Bu yüzden Givon'daki o yere Helkat-Hassurim adı verildi.
17. O gün
savaş çok çetin oldu. Davut'un adamları Avner'le İsrailliler'i yenilgiye
uğrattılar.
18. Seruya'nın
üç oğlu - Yoav, Avişay ve Asahel - de oradaydılar. Bir kır ceylanı kadar hızlı
koşan Asahel
19. sağa,
sola sapmadan Avner'i kovaladı.
20. Avner
arkasına bakınca, "Asahel sen misin?" diye sordu. Asahel, "Evet,
benim" diye karşılık verdi.
21. Avner,
"Sağa ya da sola dön. Gençlerden birini yakala ve kendin için silahlarını
al" dedi. Ama Asahel Avner'i kovalamaktan vazgeçmek istemedi.
22. Avner
Asahel'i bir daha uyardı: "Beni kovalamaktan vazgeç! Neden seni yere
sereyim? Sonra kardeşin Yoav'ın yüzüne nasıl bakarım?"
23. Asahel
peşini bırakmayı reddedince Avner mızrağının arka ucuyla onu karnından vurdu.
Mızrak Asahel'in sırtından çıktı. Asahel orada düşüp öldü. Asahel'in düşüp
öldüğü yere varanların tümü orada durup beklediler.
24. Ama
Yoav'la Avişay Avner'i kovalamayı sürdürdüler. Güneş batarken Givon kırsal
bölgesine giden yolun üzerindeki Giah'a bakan Amma Tepesi'ne vardılar.
25. Benyaminliler
Avner'in çevresinde toplanarak bir birlik oluşturdular. Bir tepenin başında
durup beklediler.
26. Avner
Yoav'a, "Kılıç sonsuza dek mi insanları yok etsin?" diye seslendi,
"Bu olayın acıyla sona ereceğini anlamıyor musun? Kardeşlerini
kovalamaktan vazgeçmeleri için askerlere ne zaman buyruk vereceksin?"
27. Yoav
şöyle karşılık verdi: "Yaşayan Tanrı'nın adıyla derim ki, seslenmeseydin
askerler sabaha dek kardeşlerini kovalamaktan vazgeçmeyecekti."
28. Sonra
Yoav boru çaldı. Herkes durdu. Bundan böyle İsrail halkını ne kovaladılar, ne
de onlarla savaştılar.
29. Avner'le
adamları bütün gece Arava Vadisi'nde yürüdüler. Şeria Irmağı'nı geçerek Bitron
yolundan Mahanayim'e vardılar.
30. Yoav
Avner'i kovalamaktan döndükten sonra orduyu topladı. Asahel'den başka, Davut'un
adamlarından on dokuz kişi eksikti.
31. Oysa
Davut'un adamları Avner'i destekleyen Benyaminliler'i bozguna uğratıp üç yüz
altmış kişiyi öldürmüşlerdi.
32. Yoav'la
adamları Asahel'i götürüp Beytlehem'de babasının mezarına gömdüler. Sonra bütün
gece yürüyerek gün doğumunda Hevron'a vardılar.